در سال جاری چندین مورد خودکشی با قرص برنج به خصوص در میان کودکان و نوجوانان ایلامی رخ داده که متاسفانه مسئولین امر نه تنها تلاشی برای پیشگیری از وقوع چنین رویداد تلخی نکرده اند، بلکه با سرپوش نهادن بر اصل ماجرا و فشار بر اصحاب رسانه سعی در پنهان کاری و فرافکنی دارند.
چرا باید نوجوانی که مهارت های زندگی را کسب نکرده و تحمل ناکامی ها را ندارد، برای رهایی از فشارهای زندگی و جلب ترحم اطرافیان، به راحت ترین شکل ممکن به قرص های مرگ دسترسی داشته و بتواند با خرید آن ها، به جای شروع درمان مشکلات روحی خود و رجوع به مراکز مشاوره، به زندگی اش پایان دهد و داغی بر دل و جان خانواده خود باقی بگذارد؟ چنانچه مسئولان ارشد استان و نهادهای ذی ربط تصمیم عاجلی در برخورد با توزیع کنندگان قرص برنج در سطح استان نگیرند، خود نیز شریک این قاتلان خاموش فرزندان ایلام خواهند بود.