به گزارش خبرنگار ایرنا، عصر صبح چهارشنبه «احمد کرمی» استاندار ایلام از رفت و آمد بیش از یک میلیون زائر از آغاز ماه صفر تا کنون از مرز بین‌المللی مهران خبر داد؛ عددی که نشان می‌دهد عشق به سیدالشهدا از گرما و خستگی نمی‌هراسد و مهران بار دیگر در آستانه اربعین حسینی کانون تلاقی ایمان، اراده و همدلی شده است.

در مسیر این تردد بی‌وقفه، موکب‌ها با خیمه‌های رنگارنگ و صف‌های عاشقانه‌شان چون نگینی بر تارک جاده‌ها می‌درخشند؛ جایی که عطر نان تازه، صدای هم‌زدن دیگ‌های غذا و نیت‌های خالصانه خادماندخستگی راه را از تن زائران به در می‌کند.

مردانی با پیشانی‌های خیس عرق، زنانی با دستان پینه‌بسته، جوانانی با تیشرت‌های مشکی و چشمانی درخشان از شوق بی‌هیچ توقعی، بی‌هیچ چشم‌داشتی همه با یک زبان در حال خدمت‌اند.

زمان در اینجا معنای خود را باخته ثانیه‌ها نه با ساعت بلکه با لبخندهای مهربان و فریاد «لبیک یا حسین» سنجیده می‌شود.

در کنار هر موکب، چادرهای امدادی و گروه‌های پزشکی نیز بی‌وقفه مشغول‌اند، پزشکانی که با کمترین امکانات در گرمای طاقت‌فرسا تا بامدادان به مداوای زائران گرمازده یا تاول‌زده مشغول‌اند.

لیلا مرادی یکی از پرستاران در گفت‌ و گو با ایرنا در حالی‌که برای لحظه‌ای کوتاه روی صندلی می‌نشیند، می‌گوید: «اینجا خستگی معنا ندارد؛ اینجا ما خدمت می‌کنیم به زائران حسین و همین ما را زنده نگه می‌دارد.»

ترافیک‌های طولانی در مسیر مهران هرچند طاقت‌فرساست اما در دل همین ازدحام هم زیبایی‌هایی نهفته است؛ راننده‌ای که آب معدنی خنک به زائران پیاده تعارف می‌کند، خانواده‌ای که سایه‌بان کوچک‌شان را با دیگران تقسیم کرده‌اند، کودکی که با پرچم «یا حسین» لبخند به چهره‌های خسته می‌آورد.

اینجا هرکس به اندازه توان خود خادمی است؛ از نوجوانانی که آب معدنی توزیع می‌کنند تا پیرمردی که عصازنان کنار دیگ غذا ایستاده، تنها برای آن‌ که سهمی هرچند اندک در این ضیافت نور داشته باشد.

مرز مهران در این روزها تنها گذرگاه جغرافیایی نیست، بلکه معبری است به جهان دیگر؛ دنیایی که در آن ایثار، محبت، همدلی و عشق به حسین(ع) به زیباترین شکل ممکن در کنار هم معنا می‌یابند.

اینجا در نقطه پیوند ایران و عراق، نبض اربعین از حالا می‌تپد؛ نبضی که نه با آمار و ارقام بلکه با عشق و اشک و عطر نذری و صف‌های طولانی خدمت تعریف می‌شود.